Portreistanbul'dan sevgili Deniz Yılmaz'la (@thelifeaquatica) bir şöyleşi yaptık. Sağolsun bugün kendi sayfasında benim hikayemi paylaşmış. (@mezederyasi) Mezederyası'nı merak eden, sayfama yeni katılan dostlarıma kendimi tanıtmak için vesile oldu.
Tekrar Deniz Yılmaz'a ve siz değerli takipçilerime benimle birlikte olduğunuz için çok teşekkür ederim.
İyi ki varsınız.
40 yaşıma kadar bankacılık yaptım ve işimi severek yapıyordum. Ama yeni bir ülkeye taşınınca içimdeki mutfak sevgisi ağır bastı ve hayatım değişti. Kanada’ya bankacılık krizinden sonra gittim. Montreal’de fransızca öğrenirken konuşmanın az, ellerin daha çok çalıştığı amatör mutfak maceram profesyonel mesleğim oldu. Benim için en büyük değişim buydu. Aslında içimdeki tutkunun mutfak olduğunu söyleyebilirim. Büyük babam ve babam aşçı idi. Evimizde yemek yapılır ve yemek konuşulurdu. Bir sohbet havası vardı hep mutfağımızda. Haksızlık olmasın annemin de mantı ve börekte eline kimse su dökemez!
8 yıl sonra tekrar Türkiye’ye geri döndükten sonra yeğenimin desteği ile instagram ve blog hesaplarımı açtım. Özellikle sıcak ve soğuk mezelerin bende ki yeri ayrı olduğundan instagram hesabımı mezederyasi adıyla açtım. Mart 2015’de yazmaya ve paylaşmaya başladığım zaman çok farklı insanlarla tanıştım. Evimde, sevdiğim şeyleri yapıp ailem ve dostlarımla paylaşırken binlerce insana da ulaşmaya başladım.
Şimdiki hedefim takipçilerimle bu yemeklerden birlikte paylaşmak. Ticari boyuttan çok minnet ve teşekkür etmek istememdir. 8 sene sonra bu değişikliklerden sonra mutfak beni motive edip, dahada hayata bağladı. O üniforma içinde babam beni görsün çok isterdim.
